Dla L...

Dostaliśmy dzisiaj przesyłkę,

biała spora koperta...

Otwierałam ją chyłkiem,

by na zawartość zerkać.

Jak zawsze przed Świętami,

kartka i kilka słów,

opłatek dzielił Ktoś z nami...

Lecz zerkłam w kopertę znów...

A tam w kąciku schowany

leżał kawałek Duszy,

w papierkach zaplątany,

w tej kopertowej głuszy.

Wzięłam więc Duszę w swe dłonie,

do serca ją przytuliłam,

a Ona w żałości tonie,

aż łzami Ją pokropiłam...

Zaczęła mi opowiadać

i głos Jej drżał ze wzruszenia...

Łzy nie przestały mi spadać,

choć smutek nic tu nie zmienia...

Nie znam słów pocieszenia,

Nie znam tez takiej rozpaczy,

Nie znam pustego stwierdzenia,

że czas to wytłumaczy...

Lecz schowam kawałek Duszy

w zakątku mojego serducha,

niech się opłatkiem pokruszy

i niech kolędy posłucha...