Praca to też przygoda...

     Problemem na Wrzosowisku był niewątpliwie proces robienia zdjęć...Ani czasu na "pierdoły", ani komórek w zasięgu ręki, kiedy było coś godnego uwagi...O sklerozie przez grzeczność nie wspomnę...;o)
No i jeszcze coś...
     Kiedy już znalazł się czas, aparat i ostatnie szare komórki ogarnęły się by to wszystko połączyć, zdjęcia były do bólu pozowane...Człek jakoś odruchowo zamiera w bezruchu, a piesy to już zamierają absolutnie (jeśli nie czmychają w popłochu)...Pozowanym fotkom mówimy kategorycznie: NIE !!
     Aby rozwiązać te wszystkie problemy, nabyliśmy drogą kupna...Fotopułapkę...;o)
Rozwiązanie póki co, idealne...
     1. Czasu potrzeba tyle,żeby toto na drzewie powiesić.
     2. Samo "cyka", jeśli pojawiamy się w zasięgu obiektywu.
     3. Fakt uwieczniania umyka uwadze.
Pozostaje tylko przeglądanie setek zdjęć i wybranie godnych uwagi...;o)

     Po "wylądowaniu" na Wrzosowisku, Księciunio radośnie wyskoczył z "nagusa", rozejrzał się i oświadczył:
     - Ale tu wszystko inaczej jest...
Ha !!
A potem...
     Najpierw była inwentaryzacja "garażu" pod plandeką, gdzie Księciunio magazynuje swoje zabawki...Potem był dziki zachwyt nad "plażą"...A na koniec Księciunio połączył oba elementy...

Po godzinie "rozładowywania baterii" Księciunio nieśmiało oświadczył:
     - Babciu, ja bym coś zrobił...
I tyle pięciolatka w Pięciolatku...
Księciunio odkąd stanął samodzielnie na nóżkach, uwielbia być "użyteczny"...
     - A na co masz ochotę ?? - pytam przez grzeczność...;o)
     - A co robisz Babciu ?? - ripostuje Małolat...
     - Pielę kwietniki...- wyjaśniam...
     - A ja ??
Masz Babciu placek...
Babcia naszykowała wielkie wiadro z ozdobnymi kamyczkami...
     - Pouzupełniaj na kwietnikach kamyczki, Babcia pouzupełnia wiórki i będzie pięknie...- ułożyłam plan...
Po godzinie uzupełnianie kamyczków stało się nudne...;o)
     - Dziadziusiu...- zaczyna Młody...- A ta sterta piachu to co ?? - pyta...
     - Trzeba przewieźć na plażę, albo do piaskownicy...- wyjaśnia Dziadziuś...
No i Księciunio już śmiga z taczką...
Po godzinie wożenie piasku się znudziło...;o)
     - Babciu co teraz będziemy robić ?? - pyta Księciunio podchwytliwie...
     - Babcia pieli Rosarium...- odpowiadam...
     - A ja nie mam wiaderka...- rzuca Młody i stoi z rozpaczą w oczach...
No to wiaderko musiało się znaleźć...Oczywiście nie takie malutkie (dla dzieci)...
Księciunio ruszył na chwasty z kopyta !!
Tylko nie tam gdzie są róże...(W Rosarium ??)
     - Po co Ty Babciu posadziłaś tyle róż ??
     - Bo są piękne...
     - A po co one mają te głupie kolce ??
     - Bronią swoich pięknych kwiatów przed zerwaniem...
     - Może Ty Babciu, przesadzisz te róże ?? - pada propozycja...
     - Nie będę przesadzać, tylko dosadzać...Róż będzie jeszcze więcej...- wyjaśniam...
Młody Człowiek wzdycha zdruzgotany...
Ale pieli...

     Wypielił konwalie, puszkinie, stokrotki, azalie i trochę niezapominajek...Nawet jedną różę wypielił, bo nie była "kolcowata"...;o)
     A że z Księciunia Pomocnik pierwszoklaśny, więc nie tylko Rosarium zyskało na piękności...
     Opróżnił to wielkie wiadro z kamykami, pięknie uzupełniając braki, które swoimi "porządkami" spowodowała "baśka"...
     Przewiózł połowę sterty piachu na plażę i do piaskownicy...
     Podlał warzywniak...
     Posadził z Babcią ogórki, pomidory i papryczkę (ale to już całkiem sam)...
     I urządził księciuniową rabatkę, którą sam wypielił, obsiał i podlał !! To jest kwiatkowa rabatka, ale bez róż !! ;o)
Codziennie wieczorem Babcia chowała w czuprynce Księciunia całusy...Codziennie rano Księciunio rozpoczynał dzień:
     - Babciu, śpisz ?? Babciu, bo już pora jechać na Wrzosowisko !!