Raj dopieszczony...

     - Robimy "pit stopa" ?? - zapytał z nadzieją w głosie Pan N.
     - Czas najwyższy !! - odpowiedziałam, zajmując miejsce na leżaczku...
Ufff...
     - Poczytam Ci gazetkę...- oznajmił Ślubny biorąc do ręki smartfona...
     - Poczytaj...- zgodziłam się chętnie, bo nawet w cudownej głuszy przyda się odrobina informacji...
Pan N. zaczął wywijać smartfonem we wszystkie strony...
     - Nie mam połączenia...- wymruczał, kontynuując gimnastykę nadgarstka...
     - Spróbuj wystawić nogę...- odmruczałam, i zachichotaliśmy zgodnie...
     Wiele lat temu mieliśmy telewizor, który cudnie działał tylko wtedy, kiedy Pan N. wystawiał nogę spod kołdry i unosił ją wysoko...Taka technika...;o)
     Tym razem obyło się bez dodatkowych "przekaźników"...Fale niesione wiatrem trafiły w końcu w dłoń Ślubnego i w Jego smartfona...
Nastąpiła chwila ciszy, a Pan N. pracowicie przewijał strony...
     - Nic Ci nie poczytam...- oznajmił po kilku minutach...- Tu nic nie ma...
     - Czego chcesz ?? Sezon ogórkowy, to nawet newsy siedzą na polach...- i odruchowo zerknęłam na zagony, na których Ukraińcy uwijali się wśród ogórków...
     - Ty wiesz, że nawet Gordyjka nic nie pisze !! - z udawanym oburzeniem stwierdził Ślubny, a ja wybuchnęłam śmiechem...
     - Bo to leniwa Baba jest !! - skomentowałam i umilkłam...
     Sad tętnił życiem...Liście szemrały na wietrze...Ptaki pracowicie zbierały pokarm z wykoszonego trawnika...Jaskółki uczyły się latać, nurkując tuż nad naszymi głowami...Gdzieś tam zapiał kogut...Pies zaszczekał bez przekonania...
     "Pójść na Wrzosowisko i zapomnieć wszystko"...
     Właśnie tak...
Gdzieś tam, ludzie żrą się między sobą...
Gdzieś tam, jeden na drugiego szczuje...
Gdzieś tam, pieniądz jest ważniejszy niż uśmiech...
Gdzieś tam...
I niech to "tam" trzyma się ode mnie z daleka...
     "Róbmy swoje"...
     Tajemnica Wszechświata...
To jest właśnie to, co dało mi Wrzosowisko...
Inną perspektywę...
     Skoro jedyną istotną rzeczą w życiu jest czas, to po co rozmieniać go na drobne ??
     Uśmiechnęłam się bezwiednie usiłując wyśledzić, gdzie jaskółki mają gniazda...Pan N. przyłączył się do śledzenia...
     Pojawiały się na niebie z nagła, kręciły niewyobrażalne piruety, i znikały...
Robiły swoje...
     - Może się kawusi napijemy ?? - zapytałam prawie szeptem...
     - To ja czajnik nastawię...- Pan N. zerwał się z leżaka...
Raj dopieszczony...