W Pacanowie, bajki żyją...

     Nadeszła odpowiednia pora, więc rozpoczęliśmy naszą magiczną podróż...
     Kopciuszek mianował nas "Doroślakami" i od tej chwili byliśmy już tylko "osobami towarzyszącymi"...;o)

     Z ogromniastej komody (jej rozmiar jest nie do opisania), z wielgachnej szuflady, wystawał ogon Kota w butach, który majtał się miarowo w takt delikatnej muzyki...
     A potem wkroczyliśmy w tajemniczy labirynt...

     Były pokazy multimedialne, były gabloty z eksponatami (pantofelek Kopciuszka, Lusterko złej Królowej, wrzeciono)...Wszystko było, co w szanującym się Muzeum być powinno...
     Otwarte ze zdziwienia dziecięce buźki też były...;o)

Były kwiatki, które opowiadają bajki...

     Była magiczna ściana z dziesiątkami skrytek, do których można było zaglądać i odkrywać nowe, bajkowe tajemnice...

     A wszystkiego pilnował Pan Twardowski, siedząc na Księżycu...;o)
     Była też magiczna podróż zaczarowanym pociągiem...Bardzo zaczarowanym, bo jechał nie tylko przez Krainę Bajek, gdzie Bohaterowie machali do nas przyjaźnie...
     Zaczarowanym pociągiem wjechaliśmy w głąb oceanu, a nawet ruszyliśmy w Kosmos !!
     Wszystko oczywiście się trzęsło, chlapało, a bajkowy Dróżnik przestawiał zwrotnice, co było słychać i czuć...
     Miny Dzieciaków były niesamowite !!
Dla uspokojenia emocji, Kopciuszek zaprosił nas na bajeczkę...
     Maleńka sala kinowa, podłoga mięciuśka, pod ścianami pufki, setki pluszaków czekających na przytulenie i tajemnicza skrzynka losująca bajki...
Dostaliśmy "Przygody Baltazara Gąbki" !!
     Księciunio aż westchnął z zachwytu...;o)
     My też, bo wycieczka krótka nie jest i z wielką radością powitaliśmy miejsca siedzące...;o)
     Bycie "Doroślakiem" nie zawsze jest fajne...;o)

cdn...