Zima, zima i po zimie...
Zima już się nas nie trzymie...
Śnieg nie śnieży się śnieżysty,
taki lśniący, biały, czysty...
Mróz nie mrozi mroźnym kleszczem,
kilka sopli zwisa jeszcze...
Bałwan skrzywił się w ogródku...
Się roztapia...Powolutku...
Nos opuścił marchewkowy,
już właściwie nie ma głowy...
Nic z tej zimy nie zostało,
nie jest mroźnie, nie jest biało...
Siąpi woda z chmur bezmiaru,
zagrożenie jest kataru...
Człek się snuje za człowiekiem,
pokasłując głuchym echem...
W tych szarościach i wilgoci,
Słońce nie chce się zazłocić...
Błoto błoci się błotniste,
więc ulice nie są czyste...
Niż za niżem ciągną stadnie,
za oknami nie jest ładnie...
Ziew rozlega się za ziewem...
Wróci zima ?? - tego nie wiem...;o)
Proszę proszę,
OdpowiedzUsuńto chyba tęsknota za wiosną tak wpływa na poetyczny nastrój :-)
Szkoda ,że nie mam takich zdolności, też bym coś napisała...
Za wiosną to ja nieustannie tęsknię...;o)
Usuńpiekne slowa...
Usuńdziekuje, czytam wszystko co Pani pisze, lubie bardzo...
pozdrawiam z Indianapolis,Indiana,USA...Rysiek
pewnie juz wiecej nie napisze...wiec,,,pochodze z Sopotu,
a w Indy mieszkam ponad 30 lat....pozdrowienia dla Pana N.
Witaj Rysiu...:o)
UsuńZrobiłeś mi bardzo, bardzo miłą niespodziankę swoim komentarzem :o)
Mam nadzieję, że zmienisz zdanie i czasem "skrobniesz" kilka słów, a ja w zamian wysyłam wraz z uśmiechem i serdecznymi pozdrowieniami, Dobrego Ducha do Indianapolis...:o)
P.S. Pan N. domaga się osobnych pozdrowień dla Ciebie, więc masz "dubelka"...:o)