Pięć, piętnaście, pięćdziesiąt, czyli urodzinki Ptysia...;o)

     Wiecie jakie to dziwne uczucie. kiedy Ktoś obchodzi pięćdziesiąte urodziny, a zna się tego Człowieka ponad czterdzieści lat, i nie jest to Rodzeństwo ??
Niektórzy znają...Fakt...
     Niestety nie dysponuję zdjęciami z czasów niemowlęctwa Pana N., więc jakoś nie mogę Go sobie w pieluchach wyobrazić...Początki Jego kariery przedszkolnej już kiedyś uwieczniałam, więc...
Hmmm...
Od czegoś muszę zacząć...
A początek dają z reguły Rodzice...

     To Mama i Tata Pana N. ...
Odeszli od nas już dawno temu, więc towarzyszą nam jedynie w dobrych myślach i wspomnieniach...
No tak...
Zapomniała bym o zdjęciach...
Są jeszcze pamiątki namacalne, wizualne...Takie, które zaklinają wspomnienia w obrazach..
     Tutaj, Pan N. z dwoma najważniejszymi Kobietami swojego małoletniego życia...

     Mama i Siostra...No i oczywiście Pan N. w dumnym wieku lat pięciu...
     Zaraz potem pojawiła Mu się w życiorysie trzecia Baba...Mam nadzieję, że też ważna...;o)
A potem było klasycznie, jak na owe czasy...
Podstawówka...Szkoła średnia...Praca...Rodzina...
A potem się okazało, że Panu N. minęło pół wieku...
     Trudno w to uwierzyć, kiedy się spojrzy w Jego roziskrzone oczy...Kiedy się posłucha szalonych pomysłów...
Gdzie stateczność ?? Gdzie powaga ?? Gdzie rozwaga ??
Hmmmm...
     Nic się ten Chłopak nie zmienił...

Niech Ci błyszczą oczy,
niech wiek obok kroczy,
śląc buziaki pysiem...
Zawsze bądź mym Ptysiem !!