Poloneza czas zacząć...

     Jak ja się wczoraj poświęciłam...jak ja się poświęciłam...
     Echhh...
     Nasze Chłopaki właśnie schodziły na przerwę w pasjonującym meczu piłki ręcznej ze Szwedami, Kamilek Stoch pewnie się właśnie rozgrzewał,
a ja zamiast dopingować Ich i trzymać kciuki zrobiłam coś czego nie robiłam od lat prawie trzydziesty...
Uczestniczyłam w czymś, co wyzwala we mnie bulgot krwi półgóralskiej...
A na dodatek zrobiłam to na ochotnika...
Tak, tak...Dłużej się tego ukryć nie da...
     Wczoraj przez półtorej godziny byłam najprawdziwszym w Świecie Babolem, a co Babole robią najchętniej ?? 
Babole dyskutują o kieckach...
Orzesz...(ko) 
Może zacznę tak bardziej po kolei...
     Czas nieubłaganie wyznacza nam coraz szybciej zbliżającą się rodzinna uroczystość, my z pełną pasją remontujemy wielce zaniedbaną siedzibę rodzinną, a Młodzi toną w setkach tysięcy linków przeznaczonych dla nowożeńców...
Sala, muzyka, zdjęcia, zaproszenia, suknie, dodatki, menu, samochód, noclegi, podróż poślubna, obrączki, zawieszki, wizytówki, układ stolików...czyli ślubny kataklizm.
Zazdrościć to Im specjalnie nie ma czego, bo nie dość, że impreza jest kosztowna, to zapięcie jej na "ostatni guzik" przy dzisiejszych ofertach rynkowych zakrawa na cud...
Ja wymiękłam już na etapie wyboru zaproszeń, przejrzałam kilka tysięcy propozycji i osiągnęłam stadium "tumiwisizmu"...
Oni wyjścia nie mają, coś zdecydować muszą...
     Dwa tygodnie temu nasza przyszła Synowa wyjawiła mi w rozmowie telefonicznej, że podobny stan osiągnęła również w kwestii wyboru sukni ślubnej...
Dokąd "przeglądała" jakieś typy w przyrodzie istniały, kiedy kilka przymierzyła Jej wyobrażenie przeszło metamorfozę...Zaczęłą Bidula gonić w piętkę...
Czym więcej przymierzała, tym trudniejszy był wybór...
W końcu coś się wykluło z mroków...
Coś co spełniało wszystkie oczekiwania...
Coś co znacznie przewyższało możliwości finansowe Młodych...
     - Pomocy !! - usłyszałam w słuchawce...
     No i cóż było robić ?? 
     Porzuciłam Chłopaków walczących na parkiecie, w niepamięć odsunęłam mroźny klimat Zakopanego i poczłapałam z moją przyszłą Synową do Krawcowej...do Krawcowej dodam zaprzyjaźnionej. 
Z podobnych usług korzystałam prawie trzydzieści lat temu, więc dusza moja drgała niepewnie...
Posiedzenie trwało półtorej godziny...Burza mózgów była okrutna...
Wyładowania szarych komórek były chyba widoczne nawet w Kosmosie...
     W czym był problem ?? 
     Ano w tym, że nasza przyszła Synowa poza niewątpliwym urokiem osobistym i cudnymi dołeczkami na policzkach ma piękną figurę...
Każda z proponowanych kreacji leżała by na Niej pięknie..."Tunika"...ślicznie !! "Beza"...słodko !! "Rybka"...uroczo !! "Przedłużany stan"...erotycznie !! 
     Jak wybrać ?? 
     No to zeszło...
     Chłopakom udało się cudem zremisować, Kamilkowi bez mojego emocjonalnego wsparcia poszło nienajlepiej...
     Ale na pohybel !! 
     Suknia wybrana, miara wzięta, zadatek wpłacony (koszt kreacji ograniczony o połowę !!)...
     Kiedy już posiedzenie miało się ku końcowi podłączyłam do lapciaka swojego "pędraka"...
     - A ile kosztowała by mnie taka kiecka ?? - zapytałam.
Krawcowa spojrzała na mnie z uśmiechem...
     - Ładniutka... - potwierdziła mój wybór i wymieniła sumę, którą określałam w myślach jako "przystępną".
     - No to szyjemy...tylko kolory chcę takie mniej trupie...proszę coś dobrać... - i z ulgą poszłam szukać kurtki i butów.
 
     No tak moi mili...nie da się ukryć...zaczynamy weselny kołowrotek...