Nadmiar pomysłów bywa zabójczy...

     Wiecie jak to mówią..."Jak kogoś robota lubi"...
Echhh...
Ja to chyba jestem ulubionym dziecięciem owej roboty...
     Tradycyjnie grudzień to miesiąc, w którym rozpoczynam coroczny maraton papierzany i na zmiany owego stanu "zapapierzenia" się nie zanosi...
Zestawienia, sprawozdania, podsumowania, bilanse i takie tam matematyczne nudy...
     Niewątpliwą rozrywką wśród tych mało porywających czynności są przygotowania świąteczne, pichcenie, strojenie i dyrdymały, które duszkę cieszą...
Duszkę cieszą i czas na "papierzenie" zabierają...
     Pomijam, że ambitnie postanowiłam sobie uporządkować nasz firmowy magazyn, więc drukuję, sprawdza, przenoszę...itd...itd...
     Wbrew logice moja duszyczka postanowiła znaleźć sobie w tym całym zawirowaniu jakąś odskocznię, i zamiast postawić choineczkę i zaświecić lampeczki (całorocznie wiszą ukryte na ścianie), ja...
No właśnie...
Ja sobie umyśliłam zrobić gruntowną dekorację ...
     Pozamawiałam fizelinki, steropianki, piórka, cekinki i inne takie cudeńka i wybudowałam sobie na wystawce góry ośnieżone, niebo rozgwieżdżone i zasadziłam las...
A co !!...
Podatku gruntowego mieć od tego nie będę...;o)
Żeby nie było...
     Wszystko zaczęło się od tasiemki ledowej, którą Pan N. zamówił w Chinach, a ja dołożyłam do tego poronione pomysły...

A potem moją magiczną krainę zasiedlił bałwanek i mikołajki...

To taka mikołajkowa wersja...
W kolejce czekają już świecące aniołki i ledowa szopka...
Chyba mnie "zły" opętał...
Teraz jeszcze choineczka...stroiki na lampy...kilka ozdóbek na półeczki...
I padnę trupem...