Dwa światy...

Bardzo Ważni Goście

wtorek, 17 września 2013

Podsumowanie, czyli Czerwone Wierchy w 2/4 i Giewont w promocji...

     Nasza wyprawa zakończyła się połowicznym sukcesem...Hmmm...A właściwie...
Co ja piszę ?? 
Nasza wyprawa zakończyła się sukcesem !! 
Ot co !! 
     Przy skromnych możliwościach technicznych, bo zabraliśmy wyposażenie jakie mieliśmy w domowych zasobach, przy braku stabilnego treningu, czegóż więcej wymagać niż dwa z czterech Czerwonych Wierchów i Giewonta w promocji ??
     Nasza trasa wyglądała tak...


     Niezły kawałek drogi jak na pierwszą wędrówkę...
     Kiedy przez lata patrzyłam na górskie szczyty z poziomu "Mieszczucha", czyli z asfaltu, nawet nie przypuszczałam, że kiedyś się jeszcze ośmielę...
     Przeszliśmy według wyliczeń dwadzieścia kilometrów...


     Pokonaliśmy poziom 2000 metrów...
     Byliśmy na szlaku trzynaście godzin...
     I chociaż to się nam w głowach nie mieściło, pierwsze odcinki trasy pokonaliśmy "przed czasem"...
Czyli nie jest z nami tak źle...
No...Może na kozice to się kiepsko nadajemy, ale żółwie też z nas żadne...
Matrona z "błędnikiem wariatem" i Pan N. z "niechęcią" do wysokości...
A tak...
     Pan N. toczył całą drogę dwa nierówne pojedynki...Jeden z Babą, którą przyciągały siłą nieziemską wszelakie granie i przepaście...I z sobą...
     Jeszcze kilka lat temu spojrzenie w studnię było dla Niego kiepską przyjemnością...
A teraz, proszę...
Bryka niczym Koziołeczek i na dodatek pstryka zdjęcia...
     Może to nie Himalaje, ale Czerwone Wierchy traktujemy jak naszą "Koronę"...


     2096 m npm...
Czy bywaliśmy wyżej ??
Pewnie !! Ale nigdy na własnych nogach...
Przed nami jeszcze Krzesanica i Ciemniak...
     Teraz już wiemy na ile nas stać i jak się przygotować, żeby nie być zagrożeniem dla samych siebie...
Czyli...
     Na wiosnę kolejny atak na Czerwone Wierchy !!
I tym razem musi się udać !!  

9 komentarzy:

  1. Nieważne czy to Himalaje czy pagórki koło domu, nawet na kilkuset metrach człowiek może poczuć się jak prawdziwy zdobywca :) Ważne, żeby mieć z tego przyjemność. A tymczasem gratuluję i życzę, aby pozostałe dwa Czerwone też udało się kiedyś obskoczyć. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. wow 13 godzin ma szlaku ! niezle !

    OdpowiedzUsuń
  3. Z wykresów niewiele rozumiem, nie bardzo nawet wiem, gdzie byłaś, ale wiem jedno: rozpiera Cię entuzjazm i to jest najważniejsze :-) Tak trzymaj!

    notaria

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przecież pojechałam ładować akumulator...;o) A byłam w Tatrach Zachodnich...:o)

      Usuń
  4. Wypatruję, wyczytuję, oglądam i okropnie zazdraszczam!.;o)
    Wyczyn największy to pokonanie swoich słabości. Należy się medal i dobre słowo, zasłużenie!!!!!!
    Czapkuję z poooodziwem z mazowieckich Nizin...;o)

    OdpowiedzUsuń
  5. Zazdraszczaj !! Jako żywo !!

    A Twoje "Niziny" też niczego sobie...;o)

    OdpowiedzUsuń