Na różowo...

     Droga powrotna była bardzo przyjemna...Pogódka dopisała...A "pit-stopy" mogliśmy ogłaszać w dowolnym momencie, bo po godzinie jazdy mieliśmy "MOP-ów" do wyboru do koloru...Tak żeśmy zaszaleli, że "siku" było na jednym...Jedzonko na drugim...Kawusia...W domeczku, bo brakło nam czasu na kolejny przystanek...;o)

Ale na jednym z postoi zobaczyliśmy pojazdy tak piękne, potężne i oko przyciągające, że z Pana N. wyrwało się westchnienie...Nie tylko z Niego, sądząc po sporej gromadce "wielbicieli"...;o)

     Na parkingu nie robiliśmy zdjęć, żeby nie stresować Kierowców, ale w trasie...

     Pewnie się domyślacie, w którym kierunku zmierzały...

     Dzisiaj już pewnie nie wyglądają tak wspaniale...

     Do domeczku dotarliśmy bez przeszkód, a tam: kawusia i utęsknione kanapy, Luckusiowy misio tym razem nie tęsknił, bo był z nami...

     Wiem, wiem...Misio ledwie żyje...;o) Ale jak może wyglądać ukochany misio, który od czterech lat jest "iskany", rzucany i przytulany w trybie ciągłym ?? Wyprać go już nie mogę, bo się bidulek rozleci...;o)

Potem nastąpiła "szara rzeczywistość"...

     Pana N. pochłonęły obowiązki zawodowe...Gordyjkę prawie połknęło przywracanie "rzeczywistości"...Luckiego pochłonęło odwiedzanie "jego miejscówek", bo przecież cztery dni nie było go w domciu...

     W czasie takich odwiedzin, napadła nas w lesie "banda kapeluszników"...;o)

     Czy ja się już Wam przyznałam, że nie lubię zbierać grzybów ??

Nie lubię...;o)

Tych też nie zbierałam, chociaż była ich masa...To jadalne, maślaki sitaki...

     U nas grzyby bardzo przydatne, szczególnie kiedy na grzybobranie przyjadą Wnuki...Widać je z daleka (grzyby, nie Wnuki, Wnuki z daleka słychać), kapelutki mają z gąbeczką (łatwe do rozpoznania), rosną całymi połaciami, więc każde grzybobranie zakończone jest sukcesem...;o)

     Pan N. z Pierworodnym celują w gatunki bardziej szlachetne...Gordyjka i Misiowa Mama lubią grzyby jeść...;o)

     I dobrze, że zrobiło się gastronomicznie i kuchennie !! Bo Gordyjka po okiełznaniu rzeczywistości rzuciła się w wir kuchenno-garnkowy...

     Nasze Misie miały zjechać na świętowanie urodzin Dziadka !!

Ależ było radośnie i głośno !!

I pięknie !!

     Bo Dziadek dostał prezenty i dwie przepiękne laurki od Wnuków...

     Księciunio życzył Dziadkowi więcej zabaw z Wnukiem, sugerując, że bardzo je lubi...

     Princeska życzyła Dziadkowi 200 lat, 2000 lat, 20000 lat...A potem się okazało, że na kartce nie zmieści się już ani jedno zero, i to musi wystarczyć...;o)

     Odrobinę konsternacji wywołała tylko dziewczyna w szpilkach, która towarzyszy Dziadkowi, bo przecież "Babcia w szpilkach nie chodzi" - co zauważył Dziadziuś...

     - Nie chodzi, ale ma !! - odpowiedziała Princeska...

I powagi nie udało się nam zachować już przez całe popołudnie...;o)

(Nieźle ma Babcia szafki zlustrowane)...;o)

A że takie dzieła nie mogą kurzyć się w szufladzie...

     To dostały rameczkę i miejsce na półce...;o)

Dziadek z gitarą...Babcia na szpilkach...Echhh...

Coś nam się ta "szara rzeczywistość" zaróżowiła...;o)