Siła, która drzemie w nas...

     Jedna z blogowych Znajomych zamieściła ostatnio wpis o prl-owskiej telefonii, a właściwie o "ulubionej" budce, z której przez lata korzystała...Trudno to ogarnąć, jeśli rzeczywistość podsuwa nam do rąk coraz bardziej wypaśne smartfony...

     Lekko nie było porozumieć się z kimkolwiek, bo nie tylko, że trzeba było "wywalczyć" słuchawkę telefonicznego aparatu (albo zamówić międzymiastową), to jeszcze nasz rozmówca musiał być w zasięgu aparatu...

I teraz pytanie:

     Skoro zwykły kontakt telefoniczny był tak utrudniony, to w jaki sposób porozumiewali się ludzie, kiedy dochodziło do strajków i protestów ??

Przecież wiadomo, że telefony były albo "głuche", albo na podsłuchu, linie były namierzane, abonenci rejestrowani...

     Jakieś pomysły ??

Telegram o treści :"Zaczynamy zawieruchę", albo "Ciotka Zuzanna...", też nie wchodził w grę...

     No to jak ??

Jak Pomorze zawiadamiało Śląsk, że walczy ??

W prasie cisza...W TV cisza...

Jak Nowa Huta wzywała Ursus, i wzajemnie ??

     Znakami dymnymi ??

A przecież wszyscy wiedzieli...

     Bo w tamtych czasach, chociaż dzielą nas od nich dziesięciolecia, funkcjonowały "SMS-y"...Tak, tak...

     Tyle, że dochodziły z lekkim opóźnieniem, bo jechały koleją...;o)

     Okna mojej Szkoły wychodziły na jedną z głównych linii kolejowych, więc miałam podgląd "z pierwszej ręki" (szczególnie, że zawsze siadywałam przy oknie)...

     Węgiel rozwożony był po całym Kraju, do zakładów pracy, do składów...A "węglarki" nadawały się idealnie do pisania tych "SMS-ów"...

     Czasem przekaz był na jednym wagonie, czasem na dwudziestu...Czasem w "ciągu", a czasem po literze...

"MY WALCZYMY, GDZIE JEST ŚLĄSK ?"

"GÓRNICY ! CZEKAMY !"

Najbardziej lubiłam...

"JESTEŚMY Z WAMI !"

Ileż w tym było nadziei...

     Kiedy reakcje bywały spóźnione, w przekazach zdarzały się niecenzuralne słowa, złośliwe przytyki, tych cytować nie będę...

     A wiecie co było niesamowite w tym wszystkim ??

     Że Maszyniści takich pociągów jechali najwolniej jak się dało, stawali gdzie się dało i umożliwiali doczytanie całości, wszystkim po drodze...Taki "SMS" do milionów...

     Czy władze z tym walczyły ??

Owszem !!

     "SMS-y" często były zamalowywane, niszczone, oklejane, ale przecież nie mogli pilnować każdej węglarki...

Czasem Kolejarze sami "odtwarzali" treści zniszczonego przesłania...

     To było jak fala dobrej nowiny...Ludzie przekazywali ją sobie szeptem (SB-cja czuwała)...Coraz dalej i dalej...

Siła "SMS-ów" była wielka...

Siła Ludzi była wielka...

Niech nam więc tej Siły nie brakuje... 

 

P.S. Od kilku dni mam problem z komentowaniem blogów (Waszych i swojego)...Jak loteria, czasem się uda...;o) Po kilku próbach moja cierpliwość kurczy się do rozmiarów nanocząsteczki i potrzebuje sporo czasu, żeby podjąć kolejną próbę...Ale czytam sumiennie !!