O Mlecznym Zawiszy przez Biedronkę pokonanym...

     Pewnie nie było to Jej zamierzeniem, ale "Pani od mleka" wpisała się na stałe w pejzaż naszego Osiedla...
Szczuplutka Kobietka gnająca na swoim rowerku bez względu na porę roku, bez względu na pogodę...
Ona, Jej rowerek i masa torebek porozwieszanych na bagażniku, kierownicy i siodełku...
Bywały ulewy, które przysłowiowego "psa" by z domu nie wygoniły, bywały śnieżyce i zawieruchy, które paraliżowały nawet pługi śnieżne...
A "Pani od mleka" zawsze jakoś do swoich Odbiorców docierała...
     Żeby być Odbiorcą trzeba było mieć farta...
     Ja nie miałam...
     Kiedykolwiek pytałam o możliwość zakupy swojskich wiktuałów, "Pani od mleka" odpowiadała:
     - Przykro mi, ale mam już komplet...
Hmmm...Przykro to mogło być mnie...Trzeba było obyć się smakiem, albo poszukać innego źródełka mleczka prosto od krowy, śmietanki, serka, albo jajeczek od prawdziwych kur błądzących ( nie mylić z tymi grzebiącymi)...
I tak mijały lata...
     Rynek się zmieniał, na Osiedlu powstało kilka bardzo szacownych placówek handlowych, ale "Pani od mleka" kursowała kilka razy w tygodniu...
Jak Zawisza Czarny...
A może powinno być Zawisza Biały...??
Ostatnio odwiedziła mnie w sklepie...
     - Rozwozi Pani swoje skarby...?? - zapytałam, bo przed sklepikiem zaparkowała swój rowerek...
     - Już niedługo... - odpowiedziała i Jej oczy posmutniały... - Do końca roku wożę, a później koniec...Wszystko sprzedaję...
     - To przykre... - odpowiedziałam... - Takie jedzenie to prawdziwy skarb...
     - Skarb ?? - zapytała "Pani od mleka" z widoczną goryczą... - Jaki skarb ?? Teraz Ludzie do Biedronki gnają...Tamto mleko krową nie śmierdzi...Śmietanka w kartonie...Jaja w wytłoczce...
     - Z chemią w gratisie... - dokończyłam...
"Pani od mleka" spojrzała na mnie z zainteresowaniem...
     - Z chemią...Święta racja...Ale Ludziom nie przegada... - i "Pani od mleka" smutno pokiwała głową...
     - Moda taka...Minie jak każda... - podsumowałam...
     - Synowa powiedziała, że przyjdzie mieszkać jak się bydląt pozbędę...- wyrzuciła z siebie "Pani od mleka"... - Dom mamy piękny...Piętrowy...I pusty stoi...Ale bydlątka sprzedać trzeba...Może chociaż kurki zostaną...Bo wie Pani, Młodych to teraz tylko interesuje ile działek mamy budowlanych, ile lasu...Krowie ogony to już nie są w modzie...
     - Przy "ogonach" trzeba się naskakać, a przy działkach budowlanych nie...- odpowiedziałam...
     - Ale przecież te działki to właśnie z tych "ogonów" są...Z czego mają być jak nie z roboty ??
No cóż...
Na to pytanie nie znalazła Gordyjka odpowiedzi...
Bo, że Młodzi chcą wygodnie, to nie ma się co dziwić...
Ale przecież to gospodarstwo to całe życie tej Kobiety...
I Osiedle pewnie będzie smutniejsze bez "Pani od mleka"...