To szowinizm, czy nieśmiałość ??

     Jest w naszej Parafii od wielu lat, raczej niepozorny, mało urodziwy i chociaż bardzo się starałam, nie odkryłam jeszcze jakiejś Jego zalety.
Msze odprawia jakby recytował tabliczkę mnożenia, w kwestiach
organzacyjnych już nie raz "dał ciała" i gdyby nie refleks Proboszcza to parę imprez "położyłby" z kretesem.
Pewnie Jego "nijakość" dotarła nawet do Biskupów, bo kiedy czas przyszedł na Niego żeby objąć parafię, to mianowali Go "szefem" diecezjalnego archiwum...
Albo nie ma tam czego zepsuć, albo owo archiwum jest w takim stanie, że
nawet On nie zaszkodzi. 
W klasach, które ma uczyć religii rozlega się z reguły jęk rozpaczy, a Rodzice Uczniów rzucają się na kancelarię Proboszcza celem wymuszenia zmiany decyzji...
Facet po prostu ma dar do "niczego"...
     Tak się złożyło, że to właśnie On "odbębniał" w tym roku "wizytę duszpasterską"...
     Jeszcze w trakcie błogosławieństwa zaczął rozmowę z Ministrantami, więc trudno było załapać czego chce od kogo, potem z nagła obrócił się jak fryga i rzucając "no to teraz porozmawiamy" klapnął na fotel...
     Tematu rozmowy przedstawiać nie będę, bo przy każdej Jego wizycie jest ten sam i nawet usilne nasze starania nie są w stanie z obranego wątku Go wytrącić...a poza tym...
Poza tym w czasie całej rozmowy mnie nie słyszy, ani nie widzi...
Nawet pytania dotyczące mojej pracy zawodowej zadaje Panu N....
Czasem mam wrażenie, że ma przemożną ochotę zapytać mojego Ślubnego:
     - A ta ona nie sprawia kłopotów ??
     Pracując wiele lat w męskim środowisku, a teraz mając częściej kontakty handlowe z męską częścią populacji już przywykłam do dziwnych zachowań, do tego że dialog z kobietą bywa trudny dla części mężczyzn...
Owe Okazy wyzwalają we mnie raczej litość niż agresję...
Ale jeśli Pan N. rzuca z nagła:
     - A to szowinista !! - to zaczynam się zastanawiać...
     "Czy to jest tylko zawstydzenie ?? A może lęk przed kontaktem choćby słownym ?? A może faktycznie patriarchat uderzył Mu
do główki ??"
     Logicznie rzecz biorąc to przecież głównie Kobiety przesiadują w Kościołach, to One organizują multum parafialnych spraw, więc
skąd ta niechęć ??
     Co trzy lata sytuacja się powtarza i mimo upływu lat postawa owego Księdza się nie zmienia...
A mnie przez krótką chwilę nęka myślenica...
     Skoro okazuje wszystkim Kobietom takie lekceważenie (wymieniałyśmy poglądy na ten temat niejednokrotnie) to jako Duszpasterz czym się kieruje ??
Czy to są właśnie objawy tak zwanego "powołania"...??
Echhh...
     Za rok będzie Proboszcz...Ten to przynajmniej w pięć minut zrobi inwentaryzację co nowego żeśmy nabyli przez ostatnie trzy lata i jak się to ma w proporcjach do wysokości naszych nakładów na budowę kościoła...