Nowy dom...Nowe wyzwania...

     To nie jest tak, że kiedy decydujemy się na adopcję zwierzaka, to on zareaguje eksplozją wdzięczności, a do naszych rozłożonych ramion ruszy z merdaniem ogona...
     Pies chce opuścić schronisko...
I tyle w temacie...
To my decydujemy, czy je opuści, czy pozostanie w klatce resztę życia...(Chociaż czasem ta klatka, to lepsze rozwiązanie, niż właściciel-debil)...
Przed Luckim był bardzo trudny dzień...
     Po pierwsze, podróż samochodem kilkadziesiąt kilometrów...
Nikt nie wiedział jak zareaguje...
Matka Natura chciała nas na dodatek poddać próbie i zorganizowała upał super kategorii...
Lucky wsiadł, położył mi łeb na kolanach i...
Tyle z naszych obaw...
     W połowie drogi wgramolił mi na kolana resztę psa, więc dodatkowo grzaliśmy się jak dwa kaloryfery...Klimatyzacja ustawiona na psi pysk zaowocowała...Pies kichał przez dwa dni...Pani miała anginę i początki zapalenia oskrzeli...;o)
     Ale byliśmy w totalnym szoku, jak grzeczny może być pies w podróży, na dodatek z obcymi ludziami...;o)
     Po drugie, pierwszy spacer na nowym terytorium...
Lucky pięknie szedł przy nodze!!
     Posiadacze innych czworonogów wyrażali swój podziw, wśród dzieciaków na podwórku zawiązał się istny fan klub (spacer kończyłam w towarzystwie sporej grupy Nielotów)...
Jeszcze trzy tygodnie temu psisko było w "smyczowej opozycji" !!
     Opiekunki ze Schroniska włożyły wiele starań, żeby wychodzenie na spacery było w ogóle możliwe...
     A tutaj ?? Proszę bardzo...Wzór do naśladowania !!
Następne spacery ujawniły kolejne cechy Luckiego...
     Pies idzie zygzakiem !!
Ma więcej ze sznaucera niż widać na zdjęciach !!
On po prostu "zabezpiecza" nasz spacer...;o)
     A w lesie, "wystawia" nam zwierzynę, czekając na nasze reakcje...Wiewiórki, dzięcioły, koty...Widzi i słyszy wszystko...
     Po trzecie, nigdy nie mieszkał w bloku i nigdy nie wchodził po schodach...
     Na kolejnych kondygnacjach odwracał łebek i patrzył z wyrzutem: "nie dało się zamieszkać na płaskim ??"...
Wchodzenie jeszcze jakoś szło, ale schodzenie było dla niego katorgą...
Przez pierwszą dobę...;o)
     Teraz trzeba nieźle śmigać po tych schodach, żeby wyrównać przewagę czterech łap...
Klatka schodowa też już nie straszy...;o)
     Po czwarte, tajemnica balkonu...
Podwórko, a nie podwórko...
Słychać, a nie widać...
     Drzwi z moskitierą, zamykane na magnesy, rozpracował natychmiast, ale przez pierwsze dni umieraliśmy ze strachu, że wyskoczy...
     Nie mógł również zrozumieć, dlaczego na spacer wychodzimy innymi drzwiami, i tłuczemy się tymi schodami, skoro podwórko jest "na jedno szturchnięcie nosem"...
     Jak więc jest po adopcji ??
Różnie !! Bardzo różnie...
Dla psa to nowe życie i milion wyzwań...
     Lucky przez pierwszą dobę był bardzo pobudzony i podniecony...Chciał być wszędzie i widzieć wszystko...Chciał przez cały czas czuć nasz dotyk...Chodził z nami nawet do łazienki...
W nocy, co godzinę przychodził do sypialki i sprawdzał czy jestem...
Nie płakał, nie narzucał się...Siadał przy drzwiach i czekał, żebym się odezwała...
Po dobie zaczął odsypiać...
     Nam pozostaje pomóc mu w tej aklimatyzacji...A przynajmniej nie przeszkadzać...;o) Bo nie ukrywam podziwu dla niego...Świetnie sobie radzi w tym nowym świecie...
     Przed nim jeszcze sporo wyzwań...
Wrzosowisko...
Nasze Wnuki...
Wizyty obcych w domu...
Setki kilometrów w samochodzie...
     Zapas kabanosów się przyda...;o)