Tego jeszcze nie było...;o)

     Pan N. nieustannie majstruje...Przycina...Szlifuje...Przykręca...Maluje...
A potem słyszę zachęcające...
     - No to tak wyszło...

     - Pięknie !! - zachwycam się nieustannie...
     To akurat jest ostatnia furteczka do "kuchni", czyli "warsztatu"...Ma nawet dwa drewniane skobelki...
     W kolejce do Pana Majstra czeka jeszcze jeden stół, ale pewnie już w tym roku się nie doczeka...Zobaczymy...
     - Trzeba by ogarnąć tę czołówkę, skoro mamy plany nasadowe...- zaczęłam nieśmiało...
     - Trzeba by...- poświadczył Ślubny...
I znowu zaczął majsterkowanie...
Przycinanie...Szlifowanie...Przykręcanie...Malowanie...
     - No to tak wyszło...- komunikat godny wiechy...

Nawet Filip wykazał zainteresowanie...

Ale, że nie pachnie to "żeberkowo", więc szybko wrócił do ulubionego zajęcia...;o)

A ja podziwiałam dzieło Pana N. z każdej strony...

     - Pięknie wyszło !! - zakomunikowałam radośnie, bo moja wyobraźnia podsuwała już efekt końcowy...
     Siedliśmy z kubeczkami kawusi na ławeczce i delektowaliśmy się ciepełkiem Słoneczka...
Cudny dzień !!
     - Wyobrażasz sobie minę Księciunia jak zobaczy tyle miejsc do wspinaczki ?? - zapytałam...
     - Mam nadzieję, że te konstrukcje wytrzymają...- zamyślił się Ślubny...
Uśmiechnęłam się w duchu...
     Konstrukcje Pana N. są z reguły przewidziane na powieszenie słonia, a w niektórych przypadkach stada słoni...
     - W razie czego trzeba zamówić jeszcze półwałki, żeby Księciunio pomógł mi naprawić usterki...
Oooo tak....
     Prace naprawcze to prawdziwa pasja Księciunia...Uwielbia uczestniczyć we wszelkich pracach...
     - Mieliśmy sobie wybudować emerytalny azyl, a wychodzi nam Wnukoland...- wymruczałam...
Nasz śmiech było słychać chyba w całej "Naszejwsi"...
     - Wnukoland !! Świetny pomysł...- wykrztusił Pan N. między napadami śmiechu...
I nasza wyobraźnia ruszyła "w kosmos"...
     - Życia nam braknie...- zauważyłam rozsądnie...
     - Ale pomysłów nie...- odpowiedział Ślubny...
No cóż...
Ma Chłopak rację...
     Krok po kroku nasz azyl staje się coraz bardziej nasz...A czy ktoś zabroni, aby w tym azylu nie panowała poważna cisza ?? Przecież radosny śmiech przynosi znacznie więcej korzyści...
     Wnukoland...
     To jest całkiem niezły pomysł...;o)