Lepiej późno niż wcale, czyli Gordyjka zostaje Ekspertem...

     Jak każda szanująca się Gospodyni Domowa, Gordyjka ubrała dzisiaj buciki i powędrowała uzupełnić zapasy...
Polowanie na "dziczyznę" uskuteczniła wczoraj, więc dzisiejsze zakupki miały być bez emocji...
     Człapie sobie, człapie...Ptaszęta świergolą...Duszyczka w Gordyjce się cieszy...
Wiosna w lutym ?? 
Toż to jak kumulacja w Lotto !!
No to sobie Dziewuszka niespiesznie człapie...
Siateczki powoli się napełniają...
Portfelik się opróżnia...
     Wchodzi Gordyjka do jednego z osiedlowych Sklepików i w progu ją zamurowało...
     - Jak dobrze, że Pani przyszła !! - krzyknęła na jej widok Pani Właścicielka... - Czekałam od wczoraj !!
Rozejrzała się Gordyjka wkoło, kogóż to tak radośnie wita Kobieta i nijak euforii zrozumieć nie może...
Orzesz...(ko)...
Czyżby to jej skromna osoba takie emocje spowodowała ??
     - Dzień dobry...- odpowiada grzecznie i czeka na jakieś wyjaśnienia...
     Pani Właścicielka czeka z niecierpliwością, aż Gordyjka zakupy skompletuje, a kiedy ta do kasy podchodzi, Właścicielka przymilnie się uśmiecha...
     - Widzi Pani...Mamy problem ogromny...Mąż wczoraj przywiózł nowe słodycze...Opisy takie jakieś nieprecyzyjne...Czort wie co się w tych papierkach kryje...A Klient przecież musi wiedzieć co kupuje...
I Pani Właścicielka zamilkła zawstydzona...
     - Tak ?? - zapytała Gordyjka, bo ów wywód nie tłumaczył gromkiego powitania...
     - Ja na diecie jestem...Ewusia, nasza Pracownica też się odchudza...Mąż się na tym nie zna...A Pani... - wymruczała nieśmiało i zamilkła znowu...
     Stoi Gordyjka i gapi się na Panią Właścicielkę niczym gawron...Oczka szeroko otworzyła...Gębusia otwarta...
Ło Matko i Córko...
Cóż to jest ??
     - Ja bardzo Panią proszę...- duka Pani Właścicielka...- niech Pani powie co to warte...- i podaje na otwartej dłoni garść cukierków...
     Nim do makówki gordyjskiej dotarło cóż to wszystko znaczy, już miała gębusię pełną słodyczy, a Pani Właścicielka kasowała zakupy...
     Sklepik zapełnia się Klientami...Pani Właścicielka skrupulatnie notuje...Gordyjka wcina cukierki...
     - Bardzo pani dziękuję !! - słyszy na pożegnanie...- A to dla pani !! - i w siatce gordyjskiej ląduje woreczek cukierków...
Echhh...
     "Żeby mnie takim ekspertem obwołali jakieś czterdzieści lat temu...Albo chociaż trzydzieści...Wtedy to ja dopiero spuścik miałam..." - myśli sobie Gordyjka...
Ale Ekspert to Ekspert...
     Lepiej późno niż wcale...;o)