Jest adrenalina, nie ma bólu...

     Pierwszych kilkanaście godzin było trudnych, stopa miała rozmiar XXXXXL i z trudem mieściła się w bucie, przedramienia unieść się nie dało, mdłości odpuściły po drugiej nocy...Babcinymi przyjaciółmi zostali: chłodzący żel z czarciego pazura, tabletki przeciwbólowe i...Wkłady żelowe do lodówek turystycznych...Genialny wynalazek !!

Aaaa...Były jeszcze okłady z wody z octem...;o)

Babcia nie zamierzała odpuścić... 

     Jak wyprawa, to wyprawa !! 

Przecieramy szlaki...

     Nie znając możliwości Princeski (i Babci-połamańca), pierwszy wybór padł na Butorowy Wierch...

No pewnie, że kolejką...;o)

     Podróż trochę sentymentalna, bo krzesełka pamiętały młodość Babci i Dziadka, ale te kolejki mają "duszę"...

Księciunio był zachwycony...

A Princeska...

     Po serii miliona pytań, okrzyków radości i śmiechu na cały głos, skrupulatnie witała się ze wszystkimi użytkownikami kolejki zjeżdżającymi w dół...Najsmutniejsze nawet oblicza rozpromieniały się na gromkie "cześć", krzyczane z entuzjazmem (przynajmniej sto razy) i machało z zaangażowaniem...

     Babcia w myślach wspominała pewną sześciolatkę, która robiła to samo pół wieku temu, wjeżdżając na Czantorię...

     Ale potem było bardziej poważnie...

     Kierunek Gubałówka i pierwsza "pieczątka"...;o)

Ale bez oszustwa !!

     Trasę Butorowy Wierch - Gubałówka - Butorowy Wierch, Dzieciaki przedreptały uczciwie na własnych nóżkach...No może poza kilkoma metrami...

     Poobiednią drzemkę Princeska kończyła przez chwilkę na najlepszej miejscówce...;o)

I już wiedzieliśmy wszystko...

     Księciunio daje radę, bez marudzenia...A aparat fotograficzny w starej komórce Dziadka stał się źródłem ogromnej radości i prawdziwej pasji (to odkryliśmy dwa dni później)...Księciunia pochłonęło robienie zdjęć i kręcenie filmików...Każda trasa okazywała się zbyt krótka...

     Princeska może maszerować przed siebie, pod warunkiem, że Dziadziuś ma w plecaku odpowiednią ilość prowiantu, a Babcia ma w kieszeni paliwo (czyli słodkie przydasie)...Najczęściej słyszane zdanie ??

"Babciu !! Kanapecka !!"

Przydatne były również frytki...;o) Ale koniecznie z "nagetsami"...

     Babcia może maszerować !! Musi tylko rozważnie stawiać stopę...Zbijać opuchliznę w nocy...Adrenalina zrobi resztę...;o) (I przeciwbólówki)...;o)

     Dziadziuś musi nad tym całym "bałaganem" zapanować...;o)

     Ale kiedy dotarliśmy do lokum, a pierwsze pytanie Wnuków było:

"To gdzie jutro ruszamy ??"

     Wiedzieliśmy, że "strzał" w Tatry był dobrym wyborem...;o)

Drugie pytanie:

"O której idziemy na basen ??"

Bo woda jest Ich prawdziwym żywiołem...

     Princeska śmiga w kółeczku wcale nie przejmując się głębokością wody...

     Księciunio pod wodą pokonuje kilka metrów...

Echhhh...

     Moje dwa źródełka niespożytej adrenaliny...;o)