"Klątwa" Bieszczadzkich Dziadków...

     - I na kiedy masz termin ?? - zapytałam Misiową Mamę...

     - Na 4-go...- usłyszałam w odpowiedzi...

I babcine serducho zabiło z niepokojem...

Dlaczego ??

Kiedyś już o tym opowiadałam...

     Moi Bieszczadzcy Dziadkowie mieli ośmioro Dzieci, każde z nich rodziło się w święto...Mieli "obsadzone" Trzech Króli, Wigilię, Gromniczną, Zielną, Mikołaja, ale i bardziej państwowo: 1-go i 3-go maja i 22-go lipca (chociaż to już świętem nie jest)...

     Z prawie trzydziestki Wnuków linię daty utrzymali tylko moi Rodzice i urodziłam się w "andrzejki"...

     Ja strzeliłam dubeltowo i Pierworodny powitał świat w Dzień Kobiet...

Co w tym złego ??

     Urodziny w święto nie są fajne !! Odczułam to na własnej skórze...Zawsze "coś" je zakłóca...

     Mój Ojciec - wigilijny, przechlapane miał po całości...Mój Chrzestny - mikołajowy, oszukiwany na prezentach, ja z wiecznym problemem imprezowania i ustalania terminu świętowania...Tylko Pierworodny miał fory (bo urodził się chłopakiem), a gdyby był dziewczynką ?? Lipa...

     - Jak Cię proszę...Masz dwa święta po drodze... - wymruczałam do Synowej...

     - Nic się nie dzieje...Będzie dobrze...- pocieszałam moją znękaną duszę...

     Kiedy minął Dzień Matki, odetchnęłam z ulgą...Jednego święta mniej...KTG kilka dni później nie zapowiadało porodu, i nawet dostaliśmy zielone światło na wypad na Wrzosowisko...

     - Jak będziesz wieczorem, będzie w sam raz...Nic się nie dzieje...- zakomunikował Pierworodny...

Wracamy pełni emocji, snujemy plany i nagle telefon dzwoni...

     - Gdzie jesteście ?? - słyszę głos Pierworodnego i nie mogę słowa powiedzieć...

     - Potrzebujemy 40-tu minut...- wyduszam...

     - To pilnuj Dziadka żeby gazu nie dusił, opieka doraźna zorganizowana, my ruszamy, Młody gotowy...- krótko i na temat...

Orzesz...(ko)

     Pora powrotów z pracy, drogi "zawalone" jak przy ewakuacji narodowej...40-ści minut jazdy "po bandzie"...

     Nerwy rozładowało dopiero powitanie Wnuków, chociaż opiekę miały pierwszorzędną Drugiej Babci...

     Komórka ustawiona głośnikowo na maksa (żebym sygnału nie przegapiła)...

Cisza...

     W myślach powtarzam jak mantrę: "Poczekaj Tygrysku jeszcze cztery godziny...Poczekaj !!"...

     Druga Babcia odjeżdża...Dziadziuś rusza do domeczku...Ogarniam Wnuki do spania...

     W Misiowym Domku panuje cisza...Siedzę sobie na tarasie i popijam czwartą kawę (o 21-wszej !!)...Lucky drzemie przy kanapie...To może być bardzo długa noc...

O 21:57 dostaję MMS...

Uśmiechnięta Misiowa Mama i Maleńki Człowieczek...

Radość...Radość...Radość...Tańczę po salonie, a Lucki mi towarzyszy (chociaż nie bardzo rozumie co wyprawiam)...

Tygrysek urodził się 1 czerwca o 21:30...

"Klątwa" Bieszczadzkich Dziadków trwa...;o)  

 

P.S. Zgadniecie kto pierwszy witał Tygryska za progiem ?? Kto był najbardziej zainteresowany nosidełkiem ?? I kto nie dopuszczał nikogo, wciskając się nieprzytomnie ?? Siostra ?? Brat ?? Dziadziuś ?? Babcia ??

Nie !!

Lucky poczuwszy zapach Dzieciątka dostał totalnej zajawki !!

A przypominam...Ten pieseł nigdy nie miał kontaktu z dziećmi...

Coś mi się wydaje, że Princeska zostanie zdetronizowana przez Tygryska w psim serduchu...;o)