Z życia Teściowej...

     Dacie wiarę ??
     To już trzy lata minęły odkąd Pierworodny złożył najważniejszą przysięgę w życiu...
Ależ to były emocje...
I tyle...
     Potem przyszły dni...Takie sobie zwykłe dni...Najzwyklejsze...
Pierwszy...Dziesiąty...Setny...Tysięczny...
I nagle się okazało, że minęły trzy lata...Całkiem niepostrzeżenie...
     Młodzi, jak trzy lata temu trzymają się za ręce idąc ulicą...Dogryzają sobie z szelmowskimi uśmieszkami...Spoglądają na siebie z czułością...
No, teraz może bardziej czule spoglądają na naszego Wnuka niż na siebie...
Ten, to Ich bez reszty zawojował...Nas też...
Ale wracajmy do tematu...
     Patrzę na Młodych i nie ma co, serducho mi się raduje...
Są szczęśliwi...
     I czego więcej mam oczekiwać od Losu ??
     Może, żeby Syn mniej pracował...Albo żeby Synowa w końcu się wyspała...Albo, żeby mieli swój własny kąt na Ziemi...
     A ja pragnę, żeby za trzynaście, dwadzieścia trzy, czy pięćdziesiąt trzy lata patrzyli na siebie właśnie tak...Pełną miłością...Szczerym szacunkiem...Serdeczną przyjaźnią...
     Żeby obok słów "Małżonek", pojawiało się słowo "Kumpel"...Najlepszy Kumpel jakiego w życiu miałem...
I wtedy niczego Im już potrzeba nie będzie...
     Czy się wtrącam ??
A jakże !!
     Każda Teściowa się wtrąca...
     Choćby samym faktem istnienia...
Ale czasem też wtrącam "a może byście..."...
Czasem Ich pomysły kwituję kwaśną miną...
     Tak chyba powinna postępować Mama-Teściowa ??
Nie wszystko musi mi się podobać...
     Ale, Synowa podoba mi się wyjątkowo...
     Kiedy spoglądam na Nią ukradkiem, uśmiech sam wypływa mi na twarz...
I ta myśl...
     Jeśli nasz Syn jest z Tobą tak szczęśliwy, to nic lepszego nie mogło nas spotkać...
     Obyś Ty z Nim była równie szczęśliwa...