O Aleksandrze Wielkim słów kilka...

     Zapanował tutaj tak cmentarny nastrój, że zaczęłam się obawiać o równowagę psychiczną moich Czytaczy...
A nuż któremuś wpadnie do głowy, że mam pokryć koszty terapii antydepresyjnej i dopiero się narobi...
     Czas na zmiany !!
Dzisiaj będą wynurzenia głębinowe, czyli o tym jak zmieniłam rozmiar...
Nie, nie...Nie przytyłam...Bynajmniej...
     Awansowałam do rozmiaru "L" !!
I to nie byle jakiego rozmiaru...
     Właściwie, to całe życie nosiłam "L-kę", a w polotach nawet "M", ale to nie rozmiary garderoby mam na myśli...
Awansowałam do rozmiaru rzymskiego "L" !!
Stuknęła "5" z przodu...
     Znakomita większość Czytaczy wie o tym doskonale, bo na FB pojawiło się multum wspaniałych życzeń (dziękuje za nie wszystkie pokornie, i mam nadzieję, że się chociaż połowa spełni, bo jak nie, to w przyszłym roku składam reklamacje!!), ale to pewnie z powodu wysyłanego przez FB przypomnienia...
No cóż...Na FB datę urodzin wpisałam prawidłową...
Z innymi profilami różnie bywa...
     A to mam urodziny 1 listopada...Niby, że taka "Święta" ze mnie istotka...
     A to 1 kwietnia...Że to niby taki żart Matki Natury jestem...
Ale na FB wpisałam rzetelnie...
Czyli praworządna ze mnie "L-ka"...
     Co się wiąże z taką uroczystością oprócz życzeń ??
Ha !! No właśnie !! Prezenty !!
I dzisiaj napiszę o jednym z nich...
     Jak wiecie, moja Siora przebywa na emigracji zarobkowej w Brytanice...Co dokładnie tam robi, to pojęcia nie mam, bo odkąd wyjechała to na nic czasu Bidulka nie ma...To, że ma się nieźle też wiem z FB, bo wrzuca posty...No jak posty wrzuca, to chyba nie jest z Nią źle ??
Ale do rzeczy...
     Zadzwoniła do mnie z życzeniami, uprzedzając, iż mam we wtorek z domu nie wychodzić i oczekiwać Kuriera...
No to czekałam...
     Przyszedł Pan Kurier, przesyłkę mi wręczył i zniknął w niebycie, czyli na klatce schodowej...
     Paczuszka rozmiarów była średnich, ale przeczucia miałam jakieś niewyraźne, więc niczym Harpia się na ową przesyłkę rzuciłam...
Otwieram...A tam...
Dąb !!
Ło Matko i Córko !!
Dąb ??
Jak nic Siostrzycy klimat Brytaniki nie służy !!
Dąb ??
Wyobraźnia ruszyła z kopyta...

     Gdzie ja taką kłodę zmieszczę na naszym poletku ?? Jakim cudem wygospodaruję taki kawał wolnego pola ?? Toż to ma rozpiętość korony większą, niż szerokość naszego areału...
W oczach mi pociemniało...
Oczadziała Dziewczyna, albo ten nadmiar pracy tak Ją ogłuszył...
     - A taki dąb to co ?? - zapytał Pan N.
     - Nic...- wymruczałam...
     - Jak to nic ?? - dociekał Ślubny...
     - Rośnie...- wyjaśniłam...
     Z jednej strony, to wspaniałe mieć swojego osobistego dęba...Ale z drugiej strony...
     Perspektywa upchnięcia go na kilku arach wydała mi się heroicznym zadaniem...
     - To może z brzegu ?? - pomagał Pan N.
     - Tam jest hydrant...Odpada...- wyliczałam...
     - A przy nowym sadzie ?? -wspierał Ślubny...
     Przewijałam w wyobraźni metr po metrze, te nasze ary, a wszędzie wklejał mi się taki obraz...

Ja i mój dąb...
Przechlapane...
Ciekawe, jak nasze Wnuki załatwią pozwolenie na wycinkę...
Echhh...
     - Nie martw się...Najwyżej posadzimy go w lesie... - usiłował pocieszyć mnie Pan N.
W lesie ?? Mój dąb ??
     - Chyba w Borach Tucholskich...
I wtedy spłynęło ukojenie...
Ewidentnie jest prawdą, że dęby mają uzdrawiające właściwości...
     - Trzeba go tymczasem zabezpieczyć, żeby nie zmarniał biedaczek...Bo do wiosny musi jakoś przedrzemać w tej doniczce...Potem się zobaczy... - zdecydowałam, pakując go w foliowy termos razem z doniczką...
     Mam 50-tkę...
     Dąb rośnie 10 cm rocznie...
     Nawet, gdybym żyła do setki, to on dalej będzie sadzeniakiem...
Ufff...
     Trochę szkoda, że sobie w jego cieniu nie poleżakuję (pień nabiera objętości dopiero po 100 latach)...
     Ale niewątpliwie mam szansę przejść do rodzinnej historii, jako Babka co przez zemstę na Wnukach, dąb posadziła...
A niech tam !!
     Póki co, dębczak leżakuje w donicy z jabłonką...
No bo przecież towarzystwo mieć musiał...

Maleństwo takie...
I łysiutkie, na dodatek...
I tabliczkę ma już pięknie wygrawerowaną...
A na imię, będzie chyba miał Aleksander Wielki...
     No bo któż, jak nie Aleksander Wielki, da sobie radę z nowym gordyjskim wyzwaniem ??