ot...takie przelewanie się duszy: Stacjonarny rekonesans, czyli pierwsze migawki z Chorwacji...

     Budzę się w poniedziałek...Patrzę...A tu Chorwacja...
     Nie to, żeby na suficie była malownicza, biało-czerwona kratka, ale symptomy były widoczne...
     Przez żaluzje wpadały radosne, ciepłe promyczki...Przez otwarte okienko wpływały ptasie trele i przecudny zapach bliskiego ogrodu...A z łóżka obok dolatywały odgłosy: plaskkk...plaskkk...plaskkk...
To Pan N. walczył z komarami...
     Walka była zacięta i trwała chyba przez całą noc, bo na ścianach i podłodze zalegał komarzy trup, a Pan N. nosił znaki przegranych pojedynków...
     - A kocimiętka została w domu...- smutno stwierdził mój Ślubny...
     - Kupimy cytrynkę...A póki co wysmaruję Cię wodą utlenioną...- pocieszałam...
     W Pensjonacie panowała cisza, bo Grupa już wyruszyła w Góry...Nam resztka rozsądku nie pozwoliła na takie szaleństwo...
Aklimatyzacja to podstawa...No i rekonesans...
Najpierw rozejrzeliśmy się po apartamencie...


Ze spokojem sumienia mogę polecić Milana i Jego apartamenty...A to nie zdarza mi się często...;o)

Malowniczy budynek przy górskim zboczu, 60 metrów od Morza...No i ten ogródeczek...;o)

Przestronna kuchenka, w pełni wyposażona, z wydzieloną częścią na jadalnię...

Część jadalna...A na stole naczyńko po wiśnióweczce...Marzenie a nie wiśnióweczka !! ;o)

     Potem przyszedł czas na kawusię pitą na tarasie...
No cóż...
     Kawusia pita na tarasie z widokiem na Adriatyk i Góry Dynarskie smakowała cudnie...Trudno zaprzeczyć...
     No i to ciepełko cudne...

Nawet mi się wstawać nie chciało, żeby prania widać nie było...;o)

Żeby dopełnić chwilę szczęścia ruszyłam na poszukiwanie zacisznego zakątka, w którym mogłabym sobie "zagrzeszyć"...

Część warzywna...

Wśród drzewek oliwnych widać "moją" ławeczkę...

     Biała ławeczka ukryta między drzewkami oliwnymi wydawała mi się najbardziej właściwa...
No i zaliczyłam pierwszy sukces...Znalazłam popielniczkę !!
     Rozsiadłam się wygodnie...Pyszczadło wystawiłam do słoneczka...Dymek wciągnęłam...I...
     - Chce mandariny ?? Chce !! - zakomunikował Milan, nasz Gospodarz, który pojawił się niespodziewanie w moim azylu...- Rwie sobie !!
     Nim zdążyłam oprzytomnieć, Milan ruszył do drzewka...
     Widocznie reagowałam zbyt opieszale...
     Po krótkiej chwili dzierżyłam w dłoniach papierosa, popielniczkę i sporą garść mandarynek...
     - Rwie ile chce !! - zakomenderował Milan...- A jak coś potrzeba to mówi !!
     Zaskoczona tym niespodziewanym objawem gościnności kiwałam makówką potakująco...
     - Podoba się ?? - zapytał Milan...
     - Cudnie jest !! - stwierdziłam...
Liczko Milana pokraśniało...
A kiedy Gospodarz ruszył do swoich zajęć, czmychnęłam niczym gazela...
     - Chodźmy na jakiś spacer, albo co, bo Milan tylko poluje, żeby nas ugościć...Południa na trzeźwo nie dożyjemy... - zakomunikowałam Panu N.
     Ruszyliśmy więc nad Morze...

Pierwsze nieśmiałe zanurzenie...

Pan N. zanurzał się bardziej śmiało...;o)

Cudny deptaczek wzdłuż całego prawie wybrzeża...Tak jakoś pokochałam go od pierwszego wejrzenia...;o)

Trudno uwierzyć, że to październikowe klimaty...

A woda jest taka...Idealnie czysta...I idealnie słona...Chociaż to sprawdziłam dopiero za dwa dni...;o)

Szkoda, że zdjęcie nie może oddać uroku tej roślinki...Cały mur obrośnięty tymi drobniutkimi kwiatuszkami wyglądał przecudnie !!

     Chorwacja w październiku okazała się przepiękna...
     Mało nam się makóweczki nie pourywały od kręcenia...
     - Może byśmy coś zjedli ?? - zapytał Pan N. - Masz tą swoją listę ??
     A jakże !!
     Lista pieczołowicie przygotowywana w Kraju, ukryta została zapobiegawczo w kieszeni...
Podstawa to zjeść coś, czego skład znamy, a jednocześnie pachnie regionalnie...
     Wybraliśmy knajpeczkę, znaleźliśmy w menu potrawę, której nazwa figurowała na karteczce, i mogliśmy przystąpić do degustacji...

Obiadek pod palmami...

Ćevapčići - paluchy z mielonego mięsa, z grilla...Podawane z pieczywem, frytkami i sałatkami...

     Za potrawami z grilla to ja nie przepadam, ale posiłek był zjadliwy i syty...
     No i, co nie pozostaje bez znaczenia, nie odbiegał cenowo od podobnych potraw w Kraju...
Chociaż fakt płacenia w Chorwacji podobał się nam awansem...
Dlaczego ??
Bo po raz pierwszy w czasie naszych podróży zamiast "mnożyć" na złotówki, "dzieliliśmy"...
"Dzielenie" jest dużo przyjemniejsze...
Do tego, proste dzielenie na "dwa"...
     Potem spacerek, odpoczynek, spacerek...I tak przebłąkaliśmy się do wieczora...