Niczym Koszałek Opałek...

     Co i rusz jakiś Celebryta "zaskakuje" nas informacją, iż właśnie wydał swoją książkę...Czasem jest to jakiś poradnik, czasem wspomnienia, a czasem coś co ma mówić o wielkim literackim talencie owego Celebryty...

W sumie, każdy pisać może...

A co...

To, że z "czytelnictwem" owych "dzieł" bywa różnie, to już całkiem inna sprawa...

Sztuka się liczy...

Według zasady : "On ma <Mambę>, mam i ja"...

No to i Gordyjka swoją <Mambę> spłodziła...

Prawie jak "Celebrytka"...;o)

     Nasza Gmina postanowiła w ramach promocji wydać pewną publikację, o której istnieniu pojęcia nie miałam...

Kasiorę na owo dzieło dała UE, kilku Zapaleńców siadło nad realizacją i pod koniec zeszłego roku na Świat przyszło "dziecię" zaściankowego Wydawnictwa i owych Zapaleńców właśnie...

"Dziecię" przyznam ładne, na papierze kredowym, ponad stustronnicowe i z barwnymi obrazeczkami...

Uzyskało "dziecię" rangę Przewodnika...

     Nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż w owym dziele własne "herezje" odkryłam...

A właściwie odkryta zostałam...

     - Byłaś ostatnio w Gminie ?? - zapytała mnie pewna Znajoma...

     - Coś Ty...Jak nie muszę to nie chodzę... - odpowiedziałam zgodnie z prawdą...

     - To mam coś dla Ciebie... - stwierdziła i zaczęła wyciągać jakiś pakunek z torebki... - zerknij na ten rozdział... - dodała z uśmiechem...

     W moich dłoniach wylądował właśnie ów "Przewodnik", a że Znajoma oczekiwała na moje działanie, więc posłusznie zaczęłam szperać za wskazanym rozdziałem...

Orzesz...(ko)...

Się porobiło...

Czytałam i oczom nie wierzyłam...

     Minę musiałam mieć durnowatą bo Znajoma rżała śmiechem niczym "kobyłka" w kabarecie...

     - Tak czułam, że to Twoje... - stwierdziła Znajoma, kiedy skończyłam lekturę i spojrzałam na Nią nieprzytomnym wzrokiem...

     - Słowo w słowo...Skąd ?? - dociekałam...

     - Mnie nie pytaj...Do Gminy też nie ganiaj, bo im zwinęłam wszystkie dostępne egzemplarze...Zamierzam je rozpowszechniać wśród Narodu... - szczerze wyznała Znajoma i z lisim uśmieszkiem dodała... - ten jeden egzemplarz mogę Ci zostawić...

Niby, że taka miłosierna jest...

     Po Jej wyjściu przeczytałam tekst jeszcze raz, żeby się upewnić na sto procent i rozpoczęłam myślenicę, kto też mi takiego psikusa spłatał...

Hmmm...

Kilka minut analizy i pewność...

Dzwonię...

     - Witanko...Czy Ty wiesz coś czasem o wydawanym właśnie Przewodniku ?? - zapytałam bez wstępów...

     - Oooo...Zapomniałem Ci powiedzieć...A co...?? - pyta Wiarołomca...

     - Nico !! Właśnie czytam te wypociny... - odpowiedziałam...

     - Fajne są... - wyraża opinię mój "Agent"...

     - By Cię pokręciło... - wyraziłam entuzjazm...

     - Nie marudź Kobieto...  - i tyle Go słyszeli...

Ło Matko i Córko...

Teraz już nijak się wyprzeć wrodzonej grafomanii...Jak nic trzeba się będzie napuszyć i Celebrytę udawać...Choćby lokalnego...;o)