Już nie zagra...

     Odwiedził nas w sklepie tuż przed urlopem...Wszedł jak zawsze z promiennym uśmiechem i tuż za progiem oświadczył:

     - Potrzebuję sprzętu...Wnuk ma komunię...

Rzeczowość owa ogromnie mnie rozbawiła...

     - No to zdążył Pan w ostatniej chwili...Za dwa tygodnie zamykamy...

     Pan N. rozpoczął poszukiwania czegoś odpowiedniego, a ja ucięłam sobie przesympatyczne pogaduchy...

     Pana Stanisława znam od dwudziestu lat...Bywał Organizatorem imprez, w których uczestniczyliśmy z racji funkcji pełnionych przez Pana N.. Z ogromnym sentymentem wspominam owe imprezy, choćby dlatego, że odbywały się zawsze w Beskidach...Pan Stanisław był nieodłącznym ich symbolem...Zawsze uśmiechnięty, życzliwy, zaangażowany...Emanujący energią...

Spotkany przypadkowo na ulicy rozpromieniał się zawsze radosnym uśmiechem...

     - Muszę przyznać Panie Stanisławie, że pięknie Pan wygląda... - rzuciłam w czasie tej naszej przedurlopowej pogaduchy, a Pan Stanisław aż pokraśniał z radości...

     - Prawda ?? Przybrałem ostatnio nieźle na wadze !! Apetycik dopisuje...Jakoś po tej ostatniej chemii mi się poprawiło... - wyznał z nieukrywaną satysfakcją...

     - Czas najwyższy, żeby się Pan tego "dziadostwa" pozbył !! - potwierdziłam...

Pan Stanisław od kilku lat walczył z "raczydłem"...

Walczył dzielnie...

Zmienił tryb życia...Zmienił upodobania...Bez szemrania słuchał Lekarzy...

Leczenie momentami wywoływało bardzo przykre efekty...

     Ledwie kilka miesięcy temu Pan Stanisław ważył niewiele więcej niż ja, a na Jego uśmiechniętej twarzy wypisane było cierpienie...

Tym razem było inaczej...

Pan Stanisław kwitł...

     - Jeszcze trzy "chemie" i zagram z Wnukiem w piłkę... - oświadczył z dumą...

     Dwa dni temu Pan N. wrócił z pracy i zapytał ...

     - Widziałaś klepsydrę ??

     - Szłam prosto do sklepu...Nic nie widziałam...Kto ?? - czekałam na informację...

     - Stasiu... - wyszeptał Pan N.

Przed oczami zobaczyłam uśmiechniętą, pełną satysfakcji twarz Pana Stanisława i usłyszałam pełne otuchy słowa...

     "Jeszcze trzy chemie i zagram z Wnukiem w piłkę"...

Nie zagra...

Odszedł...

Dzisiaj Go pożegnamy...

     Niewiele o Nim wiem...Prawie Go nie znałam...Nie wiem jakim był Mężem...Nie wiem jakim był Ojcem...Nie wiem jakim był Dziadkiem...

Jak dla mnie odszedł po prostu dobry, życzliwy Człowiek...