Trzy pokolenia...Takie mało poważne...;o)

     Pierworodny stąpał ostrożnie...Usiłował wtopić się w tło...Udawał różany krzew...I niezauważony kucnął dosłownie dwa metry od Księciunia...
     Dziadek robił wszystko, żeby się "skradanie" udało, zajmując Księciunia rzucaniem plastikowych butelek do basenu...
I nagle...
     Księciunio się odwrócił i zobaczył Tatusia !!
     Tego, który już dawno miał przyjechać na Wrzosowisko...Tego, który miał zobaczyć rurę...Basen...Huśtawkę...Kraniki...Kibelek...Stertę piachu i żwirku...
Po prostu...Tatusia niezbędnego !!
     I zobaczyliśmy po raz pierwszy, Księciunia, który zamarł z radości...Tylko twarzyczka emanowała wszystkimi uczuciami, gigantyczną radością i pełnią szczęścia...
A jak się odblokował...
     Pierwsze słowa zamieniliśmy z Synem po czterdziestu minutach...;o)
     Teraz Wrzosowisko było kompletne...

     Nawet majty się posiurały, bo w amoku oprowadzania i pokazywania Księciunio zapomniał o hulajnodze...;o)
Ale sobie przypomniał...
     - A wiesz, że mam Twoją deskorolkę ?? - zapytałam Pierworodnego...
     - Hmmm...- i zobaczyłam ten błysk w oczach...
No to ruszamy...
     Trzydzieści lat temu to był hit "transportowy"...
Tak jak teraz hulajnogi...
     A czterdzieści lat temu ??

     Babcia na wrotkach !!
     Tatuś na deskorolce !!
     Księciunio na hulajnodze !!
     Dziadziuś uwieczniał nasze wyczyny...;o)
A potem rozłożyliśmy tatusiowy namiot i...
     Księciunio dostał od Babci śpiworek !!
     Nie mógł się doczekać pójścia spać...
     A rano obudził nas radosny szczebiot...