Mydło powidło...czyli kogel mogel :o)

     Jestem Szkot...Prawdziwy Szkot...Co prawda nie biegam namiętnie w kraciastej spódniczce i bez bielizny, ale bazgram w kratkę...To fakt...

     Się porobiło...

     A wszystko przez naszą fajnistą Szefową...

     Ledwie coś nam w łepetynkach błyśnie, a Ta już łaskawie wolne daje i w plener wysyła...

Echhh...

     Jeszcze nie opowiedziałam Wam o urokach nocnego Krakowa, rozbuchanego kolorami i dźwięczącego muzyką...

     Nie podzieliłam się z Wami opowieścią, jak to Pan N. zmuszony przez Matkę Naturę imieniny mi wyprawił kilka dni przed terminem, obdarowując wielkim bukietem bzu...Targanego, nomen omen, w wielgachnej reklamówce, dla niepoznaki...I wręczonego w taki sposób, że mi "kopara" do podłogi opadła...

     Nie wtrąciłam ani słóweczkiem, jak to wczoraj przeczytałam w neciku, że się przez Zaścianek kataklizm przetoczył, że nas jakiś potop nawiedził, że klęską żywiołową trudno owo zjawisko nawet nazwać, a ja myślałam, że to tylko zwykła, wiosenna ulewa...

Obfita...Nie powiem...

Ale żeby zaraz w Świat cały owego newsa posyłać to celowości do dzisiaj nie odkryłam...

     I milczeniem pominę, że w promocji zgarnęłam znowu jakiegoś wirusa i okrutnie jestem "pociągająca", że o wybujałej "urodzie" nie wspomnę...W łepetynce mi trzaska, z kinola mi kapie, poopa jednostajnie domaga się leżakowania, a ja w opozycji być muszę...Muszę...

     Muszę, bo mam jeszcze dobę na postawienie swej powłoki cielesnej do pionu...

Tak, tak...

Nie czas na marudzenie...

Czas pakować rupiecie...

     Mr Kocurro rusza na szlak...