Piotrusiomaniak...:o)

     Mam nowego Idola...Tak, tak...

     Nie ma co głową kiwać, że się starej Babie w głowie poprzewracało...Mam Idola i już...

Uwielbiam takie radosne Postacie, a mój nowy Idol jest najradośniejszy z radosnych...

     Od dziecięcia uwielbiałam patrzeć na skoki narciarskie...W domu był nawet taki rytuał wypracowany przez lata, że zasiadaliśmy z Tatą przed TV i obstawialiśmy długość skoków...

Wygrywał oczywiście ten kto podał wynik najbliższy prawdy...

Potem ten zwyczaj rozkwitł w naszym domciu...

Lekko nie było, szczególnie kiedy na skoczniach królował Adam, bo ciągle walił jakieś rekordy, ale przynajmniej człek uradował swoją duszę zwycięstwami...

Czy lubiłam Adasia ?? Hmmm...

Wstyd się przyznać, ale nieszczególnie...

Był Mistrzem i tyle...

Podziw dla wyczynów, to i owszem, ale żeby zaraz "lubienie"...

     Ja to w ogóle mam  taki trochę specyficzny wzorzec zachowań...

     Podziwiałam Panią Szewińską, ale Jej nie lubiłam...Lubiłam Panią Rabsztyn...Uwielbiałam Pana Malinowskiego...Lubiłam Szurkowskiego...Nie lubiłam Szozdy...Lubiłam Gorgonia...Nie lubiłam Bońka...

Moje lubienie lub nielubienie nie miało nic wspólnego z wyczynami owych Sportowców...

To było lubienie takie całkiem prywatne...

Tym razem lubienie przyszło powoli...

     Najpierw myślałam, że jest to jakaś taka pozerka, takie granie pod publiczkę...

W końcu doszło do mnie, że emocjonalność Piotrusia jest po prostu niewyobrażalna...

On po prostu emanuje pozytywnymi emocjami...

Dawno nie widziałam Sportowca, który umiał by tak bawić się sportem, który tak bardzo cieszył by się z prostych czynności, który z dziecięcą wręcz szczerością przyznawał by, że nie wie dlaczego dobrze skoczył...

Od kilku turniejów nie czekam już na Jego skoki, to znaczy może czekam, ale to jest całkiem inne czekanie...

Trzymam kciuki za Jego skoki, bo uwielbiam Jego uszczęśliwioną twarz kiedy coś Mu się uda...

W sumie, jeśli się nie uda, to Piotruś ma równie słodką minkę...

     - Przeleciałem się... - podsumowuje nieudane skoki...

Niczego nie udaje...

     Prawdziwą furorę zrobił malowniczo opisując fazy przygotowania do skoku...

     - Ruszyłem z belki, garbik, fajeczka i poleciało...

Komentator ryknął śmiechem i poprosił o powtórkę...

To Piotrusia lekko zawstydziło, ale dzielnie wytrwał dokładając do tego swój szczery uśmiech...

Uwielbiam Go słuchać...

Sama nie wiem, czy bardziej czekam na Jego skoki, czy na wywiady...

Nie pamiętam Sportowca. który umiał by przekazać tak ogromny ładunek pozytywnej emocji...

Zaczyna powracać mi wiara, że sport to wspaniała zabawa, że może, oprócz rekordów i tytułów, przynosić prawdziwą radość...

Taką, niewydumaną i niewymuszoną...

Taką, zwykłą radość prosto z serducha...

     Wszystkiego dobrego Piotrusiu...Niech Ci się ten "Ryjek" cieszy nieustannie...

Trzymam kciuki za to i za Twoje skoki...;o)

                                             Piotruś Żyła
                             Największy Wesołek wśród Skoczków,
                             Najlepszy Skoczek wśród Wesołków :o)