Smutne pożegnanie gór...

     Poranny spacer z Luckim...Śniadanie...Pakowanie...
Niestety...
Czas powrotu...
     Księciunio z wielkim żalem pożegnał "prawdziwą piętrówkę", sprawdził czy Babcia zapakowała "kicię" i nadrabiał miną smutek, który zapanował w małej duszyczce...
     Każda wyprawa kończy się tym smuteczkiem...
Echhh...
     Dziadkowie z niepokojem spoglądali na Luckiego, który przeszedł do opozycji i od trzech dni nie zrobił kupy...Na dodatek, obraził się na nas...

     Lucky pokochał swój domek i swoją kanapę...Każdy wyjazd, trwający dłużej niż dwa dni, kończy się fochem...A teraz na dodatek ta kupa...
     Księciunio gdyby mógł, to by wszystkie bagaże ponownie rozpakował...
     Lucky gdyby mógł, to już by siedział w samochodzie...
Każda mina psa mówi:

Długo jeszcze ??

Takie buty...
     Zapakowani do samochodu, też zareagowali "na odwertkę"...
Lucky westchnął z ulgą...
Księciunio się rozpłakał (tak cichutko, żeby nikt nie widział)...
     Babcia z Dziadkiem zaczęli głośno śpiewać i wydawać z siebie dziwaczne odgłosy...;o)
     Wsunięta w łapki tubka z czekoladą też trochę pomogła...
Księciunio zaczął śpiewać...
Ufff...
     Serducha dziadków odzyskały równowagę...;o)
Ale żal pozostał...
     Teraz Misiowi Rodzice będą mieli dwa-trzy dni "jazdy" pod tytułem: "wszystko źle"...
Kiepsko będzie, bo jesień puka głośno do drzwi...
     Cztery dni temu jechaliśmy między zielonymi wzgórzami, teraz lasy "płonęły"...
Fotek nie ma, bo głowa była zajęta czym innym...
Echhh...
Mało trochę tych gór było...
     Może by pochlipać chwilkę ??