Na grzyby ??

     Każdy, kto mnie zna wie, że zbieranie grzybów to nie jest to, co Gordyjki lubią najbardziej...Właściwie od dziecięctwa tak mam...
     Mój Rodziciel, zapalony Grzybiarz, wywlekał mnie z pieleszy o świcie (śpiochem byłam totalnym), ładował do samochodu (od dziecka mam chorobę lokomocyjną), wywoził do lasu i zmuszał do dreptania kilometrami w chłodzie (genetycznie jestem ciepłolubna)...
     Kiedy więc zbliżał się wrzesień we mnie budziły się instynkty zabójcze, a do codziennej modlitwy dokładałam od siebie: "Od wysypu grzybów uchroń nas Panie"...
     Potem zamieszkaliśmy z Panem N. blisko lasu, a Jego mania zbieractwa była mi znana (idealny Zięć dla swojego Teścia), postanowiłam zawalczyć o swoje wolności obywatelskie i niczym Rejtan broniłam się przed taką rozrywką..."Kładłam" się oczywiście po wewnętrznej stronie progu...;o)
     Nasze "grzybiarstwo" przyjęło inny wymiar...
Pan N. chadzał na grzyby o świcie...
A rodzinnie chadzaliśmy na grzybobranie popołudniu...
Ktoś przecież musiał nauczyć Dzieci jak to z tymi grzybami jest...
     Pierworodny załapał bakcyla "po Tatusiu", Córcia poszła raczej "po Mamusi"...
Równowaga w przyrodzie zachowana...
     Rozumiecie teraz dlaczego zeszłoroczny wysyp pieczarek na Wrzosowisku tak mnie rozczulił...
     Ale to co nam Wrzosowisko przygotowało w tym roku...
Echhh...
     - Patrz ile grzybów wyrosło...- rzuciłam zszokowana, rozglądając się z niedowierzaniem...- Ta wilgoć nas zabije...- dorzuciłam, bo spore kępy wyrastały w moich kwietnikach (!!)
     - Ale to opieńki !! - z entuzjazmem wykrzyknął Pan N. - Najprawdziwsze opieńki...

     A że akurat z tymi grzybkami doświadczenia mamy małe, więc nastąpiła telefoniczna wymiana spostrzeżeń i fotek z naszym Konsultantem...
     Zaowocowało to tym...

     I faktem, że nasz Konsultant porwał kosz i pobiegł do lasu w celu poszukiwania opieniek, chociaż sam twierdził, że jak ogrodowe są, to leśnych nie będzie...
Instynkt zdobywcy zwyciężył...
     Pan N. przez dwie godziny zbierał grzyby, a ja dziękowałam Bozi za ten dar niespodziewany, który wykluczał ewentualne wywleczenie mnie na grzybobranie...
     Fakt, kiedy je wieczorem "obrabiałam" wyraziłam swoją antypatię do Konsultanta i stwierdziłam, że już Go nie lubię wcale, ale że moja sympatia do Niego ma podłoże totalnie "niegrzybowe", więc innych konsekwencji z tego "nielubienia" nie będzie...
     Oczywiście pokazaliśmy Mu nasze zbiory, żeby potwierdzić telefoniczną "diagnozę"...
     Ponoć ślinił się okrutnie...
Kolejny dzień przyniósł kolejne zbiory...
Echhh...
Ale nie tylko opieńki nas w tym roku zaszczyciły...
     Poznajcie paskudę...

     Sromotnik smrodliwy...
Jaki paskudny, taki cuchnący...
     Ale jeśli coś wykluwa się z "jaja" (żeby nie napisać ze zbuka), to przecież różami pachnieć nie będzie...
Ohyda !! 
     To ja już wolę te opieńki...Albo polne pieczarki...;o)